"WALKA"

„walka”

Jak pięknie jest poczuć siłę

Niepewność nie ma znaczenia

Szybko  gaśnie

Podupada boleśnie

****

Zaczynam stąpać pewniej

Nie lękam się i nie złoszczę

Troska i spokój wypełnia me oblicze

Zasypiam w ciszy

Obraz życia jest cudnie piękny

Jednak tylko gdy tego pragnę

„Do dzieła! Do dzieła!”- krzyczę do siebie

Nikt nie słyszy poza mną jedynie

Czas jest taki litościwy

Nagradza mnie  rzetelnie

Nie boję się go

Bo niby czemu?

Biegnę do wiatru

On mój umysł nie raz orzeźwia

Daje nadzieję

Choć barwa biała ustępuje czerni

Nie zamykam się przed światem ludzi

Pomimo cierpienia

Samotności obfitej

Kończę marny żywot

Zaczynam stawiać kroki ku drodze życia

A czym życie?-

Tym co sobie ułożę w swych myślach

Należycie, bezgranicznie, z łzą, uśmiechem

Brak woli? Nicość? Wrogość?-odejdźcie na zawsze!

Niechaj zawita radość, choćby ze smutkiem

Nie pragnę jedynie pustki

Chcę żyć i kochać

Nawet swą słabość markotną

Nie czując  spełnienia braku

Dochodząc do życiowego szlaku….